นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชาย♥ชาย ใคร
ไม่สันทัดกดออกเนอะ
.........................
มารตัวน้อยที่เกิดจากหญิงแพศยาช่วงชิงอำนาจจนได้ขึ้นมาเป็นพญามาร
อยู่ๆกลับมีผู้คิดร้ายร่วมมือกันลักพาตัว
ฟื้นขึ้นมาในที่ๆไม่คุ้นเคยพร้อมทั้งยังเจอกับลูกศิษย์วัดรูปงามผู้มีคุณธรรมในหัวใจจนน่ารำคาญอีก
ทางเลือกที่ดีที่สุด
คงไม่พ้นกัดลิ้นตัวเองตาย...
.
.
.
.
.
.
เตี้ยวซิ่นลู่
:มารน้อยที่เกิดจากหญิงเเพศยา แม้ผู้เป็นบิดายังไม่ยอมรับร่วมสกุล ใช้ชีวิตอยู่ในเรือนสำเร็จโทษห่างไกลเพียงผู้เดียวตั้งแต่ถูกพี่สาวที่คอยเลี้ยงมาหนีไปแต่งงาน ปากกัดตีนถีบฝ่าฟันอุปสรรคจนได้ขึ้นเป็นพยามารแทนที่บิดาผู้ต่ำช้า ในขณะที่ทุกอย่างกำลังจะเป็นไปได้ด้วยดีในวันฉลองขึ้นเป็นประมุขพรรคแก้วเหล้ากลับโดนวางยา เป็นเหตุให้พยามารต้องเข้าไปปฏิบัติธรรมในวัด
เป็นครั้งแรก...
ช่างซิ่นลู่
:ลูกศิษย์วัดที่ห่างไกล เด็กหนุ่มที่ตื้อเจ้าอาวาสออกบวชตั้งแต่3ขวบ แต่ด้วยสายเลือดเสี้ยวปีศาจที่มีอยู่เพียงน้อยนิดในร่างกายทำให้บวชไม่ได้ สุดท้ายก็เป็นได้แค่ลูกศิษย์วัดผู้คลั่งศาสนาเท่านั้น และในวันหนึ่งระหว่างที่กำลังเดินศึกษาธรรมอยู่ในป่านั่นเขาก็เจอกับอะไรบางอย่าง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
คุยกันๆ: อาจจะมาอัพบ้างไม่อัพบ้างแล้วแต่อารมณ์คนเขียน คน
อ่านอย่าได้ถือโทษโกรธกันเลยนะคะ กราบ~~~~~~~.... จะพยายามมาอัพบ่อยๆ (ถ้ามีคนอ่านกันพอสมควรอ่ะ
นะ) ท้ายนี้ขอฝากลูกชายคนนี้ไว้ใจอ้อมอกด้วยนะคะ
!!!!!ถ้าเกิดมีคำผิดอ่านแล้วงงๆหรือผิดอะไรตรงไหนบอกกันได้เนอะเดี๋ยวจะมาแก้ให้
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น